Wyżeł niemiecki krótkowłosy to szlachetny, harmonijnie zbudowany pies, którego kształty gwarantują siłę, wytrzymałość i szybkość. Charakteryzuje się wyniosłą postawą o wyraźnej linii, suchą głową, dobrze -wysoko-noszonym ogonem, twardą i błyszczącą szatą. Jego usposobienie to bardzo zrównoważony charakter i łagodny temperament.
Historia rasy bierze swój początek w czasach, kiedy w krajach śródziemnomorskich polowano na ptactwo przy użyciu sieci oraz podczas polowań z sokołami. Przez Francję, Hiszpanię i Flandrię wyżły dostały się do książęcych dworów niemieckich. Ich najistotniejszą cechą polową było wystawianie. Pilna potrzeba posiadania wyzna zaszła z chwilą zastosowania w łowiectwie broni palnej od 1750 roku. Na ptactwo polowano w locie przed psem. Byt to istotny krok od wystawiania do wielostronnej pracy psa użytkowego. Podstawę hodowli i jej rozwój stanowiła wydana w 1897 roku księga rodowa wyżłów niemieckich krótkowłosych (Zuchtbuch D-Kurzhaar), podwaliny której położył książę Albrecht z Solms-Braunfeld. Określił on znaki morfologiczne rasy oraz proste zasady sprawdzania cech użytkowych psów. Zasady te przechodzą dzisiaj przez sito wielu regulaminów hodowlanych i regulaminów prób i konkursów. Wzorzec określa pokrój wszechstronnego psa myśliwskiego, jakim jest wyżeł niemiecki krótkowłosy. Określa pożądane cechy, umożliwiające mu wywiązywanie się ze stawianych do późnej starości zadań.
Szlachetny, harmonijnie zbudowany pies, którego kształty gwarantują siłę, wytrzymałość i szybkość. Postawa wyniosła o wyraźnych liniach, sucha głowa, dobrze noszony ogon, twarda i błyszcząca szata, przestronne i harmonijne ruchy stanowią główne elementy szlachetności rasy.
Sierść: krótka i gęsta, w dotyku twarda. Na głowie i uszach cieńsza i krótsza. Pod ogonem nie powinna być dłuższa. Powinna okrywać całe ciało psa.
Umaszczenie:
– brązowe bez znaczeń,
– brązowe z nieznacznymi białymi lub nakrapianymi znaczeniami na piersi i odnóżach,
– ciemnodereszowate z brązową głową, brązowymi tatami lub cętkami. Tłem takiego umaszczenia jest zwarta mieszanina włosów brązowych z białymi, albo białymi z brązowymi. Jest ona korzystna jako mniej rzucająca się w oczy podczas pracy w terenie. Na zewnętrznej stronie tylnych odnóży sierść bywa podobnie jak na końcu ogona jaśniejsza.
– jasno dereszowata z brązową głową, z łatami lub nakrapianiem albo bez łat. Przy takim umaszczeniu dominują włosy białe i psy są jaśniejsze.
– białe z brązową głową, brązowymi łatami lub cętkami,
– umaszczenie czarne z wszystkimi jak powyżej wariantami jak również umaszczenie brązowego deresza.
– żółte podpalanie jest dopuszczalne.
– gwiazdki i łysinki, jak również nakrapiane wargi są dopuszczalne.
WYŻEŁ NIEMIECKI KRÓTKOWŁOSY