Starzenie się psa

przez | 18 marca, 2015

Gdy pies przekroczy ósmy lub dziewiąty rok życia (u dużych ras o rok-dwa wcześniej), należy zacząć traktować go jako psa starzejącego się. Właśnie wtedy możemy naprawdę wynagrodzić jego wierność i przywiązanie. Pamiętajmy bowiem, że stary pies może liczyć tylko na swego pana. Niestety, często zdarza się, szczególnie na wsi, że pies, który nie może już pełnić obowiązków stróża gospodarstwa, traktowany jest jako „darmozjad”. Zamiast zapewnić mu przytulny kąt i miskę strawy, właściciele pozbywają się go, najczęściej w niehumanitarny sposób.
W niektórych rodzinach starzejący się pies jest po prostu zaniedbywany. Kiedy przestaje być atrakcją, towarzyszem zabaw, obrońcą, a zaczynają się poważniejsze kłopoty z jego zdrowiem, opieka nad psem odczuwana jest często jak uciążliwy obowiązek. Sposób traktowania zwierzęcia w ostatnich latach jego życia jest miernikiem kultury i odpowiedzialności jego właściciela. W ostatnim etapie życia trzeba stworzyć naszemu czworonożnemu przyjacielowi jak najlepsze warunki. W procesie starzenia się można psu ulżyć, a lekarz weterynarii w tej sytuacji odgrywa kluczową rolę.
Przychodzi jednak czas, kiedy żadne wysiłki nie przynoszą już ulgi i psu należy oszczędzić męczących, końcowych etapów choroby. Podjęcie takiej decyzji jest przykre i trudne, a samo postępowanie trzeba prowadzić w sposób humanitarny i bezbolesny.
Każdy pies starzeje się inaczej. Wiele zależy od stanu jego zdrowia. Jeśli np. serce, układ krążenia i układ moczowy nie mogą sprostać potrzebom organizmu, będziemy obserwować inne objawy kliniczne, niż jeśli niewydolność będzie np. dotyczyła układu nerwowego.
W pierwszym przypadku łatwiej jest pomóc stosując odpowiednie leczenie. Większość starych psów jest w miarę upływu lat coraz mniej aktywna. Ograniczeniu ulega nie tylko ruchliwość, ale i chęć do wykonywania poleceń. Samopoczucie psa można poprawić, lecząc stan zapalny stawów i bóle mięśniowe. Przy mniejszej aktywności psa zmniejsza się także jego zapotrzebowanie energetyczne. Oznacza to, że pies powinien otrzymywać mniej kalorii w posiłkach.