Owczarek z Majorki
Rasa hiszpańska
Wygląd ogólny i charakter
Opis ogólny:
Pies dużego wzrostu, ale nie przesadnie, o średnim ciężarze ok. 40 kg; całkowicie czarny lub czarny z białymi znaczeniami na przedpiersiu; proporcjonalny, odporny, mocny, muskularny, krzepki i ruchliwy.
Krótkowłosy – bardziej rozpowszechniony. Długowłosy – stanowi odmianę.
Wysokość w kłębie: 66 do 73 cm psy, 62 – 68 cm suki. Dopuszcza się tolerancję 1 cm w górę i w dół, ale należy to zaznaczyć w punktowaniu.
Morfologia: O budowie średnioliniowej. Dopuszcza się u suk długość, która może przekraczać wysokość w kłębie.
Charakter i użytkowość: Pies pasterski, stróżujący i obrończy. Ma tylko jednego pana i z trudnością akceptuje awanse ze strony obcych osób. Inteligentny, pojętny, życzliwy, bardzo nieśmiały i z rezerwą kiedy jest młody, jego uczucia osiągają nie podejmowane nigdy granice. Wierny swojemu panu aż do śmierci. Jego spojrzenie wyraża jego myśli. Jest dzielny i waleczny.
Głowa
Opis całości: Z profilu lekko trójkątna, widziana z góry jest szersza w partii górnej, niż dolnej, masywna ale nie ciężka, wystarczająco pojemna aby zapewnić dużą inteligencję. Dobrze ukształtowana i proporcjonalna do tułowia, powinna być raczej obszerna, ale nigdy nie w typie molosa. Grzbiet nosa jest równoległy do czaszki. Osie czaszkowo-twarzowe lekko rozbieżne. Długość głowy powinna być równa długości szyi.
Czaszka: Szerokość głowy mierzona pomiędzy kośćmi skroniowymi powinna być nieznacznie większa (ok. 1,2 %) od długości pomiędzy linią nadoczodołową a guzem potylicznym. W przedniej 1/3 linii pośrodkowej czoła widoczna lekka bruzda. Grzebień potyliczny zaznaczony.
Stop : Zaznaczony, ale nie gwałtowny.
Kufa: Szeroka, raczej mocna,. Nie powinna być spiczasta, ale jej wysokość i szerokość powinny zwiększać się w miarę zbliżania się do oczodołów. W odmianie “Ca cabrer” (pies do kóz) kufa jest bardziej spiczasta. Górny profil jest nieco wklęsły. Z profilu dolne krawędzie ramion żuchwy są proste.
Wierzchołek nosa: Wilgotny, czarny, duży, o szeroko rozwartych nozdrzach, nie jest rozłupany. Obecność plam depigmentacji lub jaśniejszych powoduje znaczne obniżenie oceny.
Wargi: Czarne. Kiedy pysk jest zamknięty warga górna zakrywa dolną. Spojenie warg jest słabo widoczne. Wargi nie przyciągają spojrzenia.
Zęby: Bardzo białe, dobrze rozwinięte i dobrze osadzone, zgryz nożycowy, trzonowce dobrze rozwinięte.
Oczy: Raczej małe, lekko migdałowe. Nie są ani wyłupiaste, ani zbyt głęboko osadzone w oczodołach, niezbyt szeroko rozstawione, lekko ukośne, żywe. Ich kolor waha się od jasno- do ciemno-miodowego. O wyrazie enigmatycznym, spojrzenie jednocześnie inteligentne i smutne, nawet nieufne.
Powieki: Delikatne, czarne i ukośne, ściśle przylegające do gałki ocznej.
Uszy: Małych rozmiarów w stosunku do głowy, trójkątne, czubek ucha sięga kąta oka po tej samej stronie głowy lub o długości w przybliżeniu równej długości czaszki, nie obcięte są dość grube, wysoko osadzone, czubek ucha lekko odsunięty od czaszki z jedną fałdą podłużną i drugą – poprzeczną w 1/3 długości ucha. Pozycja uszu – normalnie złożone i obwisłe, nieco odsunięte od kufy. Odrzucone do tyłu w spoczynku. Kiedy pies ma napiętą uwagę nieco rozprostowuje (unosi) poprzeczne fałdy i odchyla nieco uszy od kufy.
Podniebienie: Czarne.
Szyja: Masywna, muskularna, solidna i proporcjonalna do głowy i tułowia. Gruba z bardzo lekkim podgardlem, cylindryczna, jej średnica jest większa u podstawy. Skóra jest odporna i elastyczna, ani cienka, ani gruba, dobrze przylegająca do szyi na powierzchniach bocznych i górnej, lekko luźniejsza na dolnej powierzchni.
Tułów:
Widok całości: Tułów mocny, bardzo proporcjonalny, sprawiający wrażenie siły i zręczności.
Kłąb: Zaznaczony. Co najmniej na tej samej wysokości co górna część zadu, przestrzeń pomiędzy łopatkami duża i silna.
Przedpiersie i klatka piersiowa: Pojemna i głęboka, sięgająca do łokcia, szerokość w przybliżeniu równa długości szyi, przedpiersie dość głębokie, nie wydatne, mostek lekko zaznaczony. Obwód klatki piersiowej jest o kilka centymetrów większy od wysokości w kłębie – u dorosłych psów, mierzony tuż za kłębem i łokciami. Żebra wysklepione (ani płaskie, ani beczkowate).
Łopatki: Mocne i ukośne.
Linia grzbietu i lędźwi: Prosta, pozioma, nigdy łękowata. Lędźwie szerokie i mocne.
Brzuch i boki: Boki średnich rozmiarów. Brzuch lekko podciągnięty, nigdy nie podkasany, ani głęboki, tak by stanowił przedłużenie klatki piersiowej. Lekko profilowany, powinien sprawiać wrażenie zwinności.
Zad: Średnich rozmiarów. Lekko zaokrąglony, szeroki, mocny i muskularny, nigdy nie sterczący ani spadzisty. Jego górna część powinna znajdować się na tej samej wysokości co kłąb. Szerokość pomiędzy guzami biodrowymi powinna być równa odległości od guzów biodrowych do guzów kulszowych.
Ogon: Osadzony na linii poziomej, w przekroju okrągły, raczej gruby u nasady. W ok. 8 cm od nasady lekko się spłaszcza w swoim dolnym profilu na około 10 cm długości, aby następnie aż do końca mieć przekrój okrągły, zmniejszający się. Nie powinien być obcięty. Powinien sięgać co najmniej stawu skokowego, ale nigdy nie dotykać ziemi. Kiedy pies jest w akcji, ogon zakręca się i unosi powyżej linii poziomej w kształcie sierpa, nie tworząc pierścienia.
Kończyny przednie:
Widok całości: Kończyny mocne o prawidłowej postawie. Pionowe widziane z przodu jak i z profilu wzajemnie równoległe. Łokcie nie odchylone, śródręcze krótkie i lekko ukośne. Ramiona tej samej długości co łopatki. Przedramię mocne, dobrze ukątowane, pionowe. Łokcie przylegające do klatki piersiowej.
Kąt łopatkowo-ramienny = 115°
Kąt ramienno-promieniowy = 130°
Śródręcze: Pionowe, mocne, szerokie i proste.
Łapy: Prawie zajęcze (nieco krótsze i szerokie), palce średnio wysklepione, zwarte, opuszka podeszwowa czarna, bardzo odporna. Błona między palcami niezbyt mocno wyrażona.
Kończyny tylne: Muskularne, mocne, o prawidłowej postawie, stawy skokowe słabo wyrażone, ich kąt jest bardzo rozwarty. Rzeźba mięśniowa zatarta, mięśnie twarde. Wysokość w stawie skokowym równa się w przybliżeniu mniej niż 1/3 wysokości w kłębie. Udo mocne i muskularne, podudzie długie i mocne. Guz piętowy dobrze zaznaczony.
Kąt udowo-biodrowy = 115° (= łopatkowo-ramienny)
Kąt udowo-piszczelowy = 130° (=ramienno-promieniowy)
Kąt stawu skokowego = 135°
Łapy: Prawie zajęcze, palce zwarte, pół-wysklepione. Opuszka podeszwowa czarna i odporna. Błona pomiędzy palcami nie zaznaczona. Od urodzenia psy zazwyczaj nie mają wilczych pazurów, należy je jednak usuwać.
Pazury: Zakręcone, twarde i czarne.
Chody: Ruch powinien być zwarty i elegancki. Kłus normalny, kończyny tylne prowadzone nieco szerzej niż przednie. Galop szybki, wytrwały, kończyny tylne szeroko rozstawione na ziemi, przenoszone przed kończyny przednie, jak do skoku. Chodem preferowanym jest galop.
Skóra: Elastyczna, bez fałd, odporna, jasno-szara.
Włos: Krótki, dobrze przylegający do skóry, na grzbiecie długości ok. 1,5 do 3 cm, o bardzo delikatnym podszerstku, niezbyt gęstym, przylegającym do skóry.
W odmianie długowłosej włos na grzbiecie może być lekko falisty, długości ponad ok. 7 cm zależnie od pory roku, najdłuższy włos w zimie, podszerstek na całym tułowiu, niezbyt gęsty, normalna długość jest przekroczona w przekroczona w piórze na udach, na czubkach uszu i na tylnej powierzchni kończyn.
U obu odmian włos powinien być miękki, delikatny i dość cienki.
Maść: Jedynym dopuszczalnym kolorem jest czarny. Biel dopuszczalna jest jedynie na przedpiersiu, w postaci cienkiego krawata na dole szyi, na łapach przednich i tylnych, na pazurach i końcach palców. Zasięg bieli ma wpływ na punktowanie oceny. Najbardziej ceniona jest czerń dżetowa.
