Broholmer

przez | 26 marca, 2015

Broholmer

KRAJ POCHODZENIA: Dania.

PRZEZNACZENIE: Pies towarzyszący i stróżujący.

KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 – Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 2. 1 Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Psy w typie broholmera znano już w średniowieczu, kiedy to używane były do polowań na grubego zwierza. Później zaczęto używać je także w charakterze stróżów dużych gospodarstw i majątków. Pod koniec XVIII wieku rozpoczęto hodowlę w czystości rasy co zawdzięczamy Księciu Sehested of Broholm, od którego imienia pochodzi dzisiejsza nazwa. Po II Wojnie Światowej rasa praktycznie wyginęła. Mniej więcej od roku 1975 grupa entuzjastów – później zorganizowana w Towarzystwie do Rekonstrukcji Rasy Broholmer – wspomagana przez Duński Kennel Club, rozpoczęła pracę nad odbudową rasy.

WYGLĄD OGÓLNY: Duży pies w typie mastifa, o prostokątnej, silnej budowie, harmonijnym, pełnym mocy ruchu. Jego wygląd jest zdominowany przez mocny, silny front. Głowa duża i szeroka, szyja masywna z nieco luźną skórą, klatka piersiowa szeroka i głęboka. W spoczynku głowa trzymana raczej nisko, a ogon zwisający w kształcie szabli. W ruchu ogon noszony wyżej, ale nie ponad linią grzbietu. W zainteresowaniu czy podnieceniu głowa jest uniesiona, a ogon trzymany powyżej linii grzbietu.

ISTOTNE PROPORCJE: Czaszka i kufa są równej długości.

USPOSOBIENIE: Zrównoważony, spokojny, przyjacielski, lecz czujny. Powinien okazywać wielką pewność siebie.

GŁOWA: Stosunkowo duża i szeroka, sprawiająca wrażenie ciężkiej.

MÓZGOCZASZKA: Duża, stosunkowo płaska. Linie czaszki i kufy równolegle. Przełom czołowy: Nie nazbyt wyrazisty.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Duży, czarny.
Kufa: Masywna; sprawiająca wrażenie stosunkowo krótkiej przy tak mocnej głowie. Szczęka i żuchwa równej długości. Wargi: Tworzą nie przesadne fafle.
Szczęki/Zgryz/Zęby: Szczęki dobrze rozwinięte i umięśnione. Zgryz nożycowy lub cęgowy.
Oczy: Okrągłe, nie nazbyt duże. Kolor od jasno- do ciemnobursztynowego. Wyrażają ogromną pewność siebie.
Uszy: Średniej wielkości, stosunkowo wysoko osadzone. Wiszące, przylegające do policzków.

SZYJA: Bardzo mocna i muskularna z niezbyt przesadnym podgardlem.

TUŁÓW:
Górna linia: Prosta
Kłąb: Mocny i wyraźnie zaznaczony.
Grzbiet: Stosunkowo długi.
Zad: Średniej długości, lekko opadający.
Klatka piersiowa: Silnie rozwinięta i głęboka z dobrze zaznaczonym przedpiersiem.

OGON: Osadzony stosunkowo nisko, szeroki u nasady. Nisko trzymany, włos okrywający ogon równej długości bez tendencji do tworzenia pióra. W ruchu nie powinien być noszony powyżej linii grzbietu. Niedopuszczalny ogon skręcony czy noszony nad grzbietem.

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Mocne, proste, silne o umięśnionych ramionach. Długość i ukątowanie powinno zapewnić długi krok. Ramiona: Silnie umięśnione. Łokcie: Przylegające. Przedramię: Proste i mocne. Sródręcze: Niezbyt długie Łapy: Owalne i zwarte.

KOŃCZYNY TYLNE: Mocne i umięśnione, tak ukątowane aby mogły zapewnić silny napęd. Oglądane z tyłu są proste i równolegle ustawione. Uda: Silne i umięśnione. Śródstopie: Niezbyt długie. Łapy: Zwarte, podobnie jak przednie.

RUCH/KROK: Spokojny, ciężkawy, naturalnym krokiem jest stęp i kłus.

SKÓRA: Dobrze pigmentowana i gruba; dość luźna, zwłaszcza na szyi.

SZATA:
WŁOS: Krótki i przylegający z grubym podszerstkiem.
UMASZCZENIE: Żółte z czarną maską, złoto-czerwone i czarne.

WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy: ~75 cm, suki ~70 cm. Waga: Psy: 50-70 kg, suki: 40-60 kg.
WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

CIĘŻKIE WADY:

  • Niedostateczna masywność, słabe przedpiersie, zbyt płytka klatka piersiowa.
  • Zbyt delikatne i eleganckie – głowa i tułów.
  • Zbyt wyraźny stop; zbyt lekka kufa; obwisłe kąciki wargowe.
  • Uszy za duże lub zbyt małe.
  • Ogon osadzony zbyt nisko, sierpowato zawinięty lub załamany.
  • Długie i miękkie nadgarstki; mało zwarte łapy.
  • Krowia postawa tylnych kończyn.
  • Zbyt elegancki ruch.
  • Portki na udach lub/i pióro na ogonie.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

  • Kwadratowa budowa, zdecydowany brak masy.
  • Inny kolor nosa niż czarny.
  • Przodozgryz lub tyłozgryz.
  • Różnokolorowe oczy.
  • Stojące uszy.
  • Ogon skręcony na grzbiecie.
  • Umaszczenie inne niż we wzorcu; długi włos.
  • Brak zrównoważenia, agresywność