Braque d Auvergne
WRAŻENIE OGÓLNE: silny pies o mocnych kończynach, ciężki, ale nie ociężały.
GŁOWA: długa, przełom czołowy wyrażony niezbyt silnie, trzewioczaszka zaokrąglona w części tylnej.
OCZY: w kolorze ciemnego orzecha, bystre spojrzenie, powieki czarne, trzecia powieka niewidoczna.
USZY: osadzone nisko, na wysokości oka i stosunkowo szeroko oraz ku tyłowi, skóra jedwabista, cienka, błyszcząca i bardzo delikatna.
SZCZĘKI: Kufa dość długa, mocna. Wargi grube, lekko opadające, nadając kufie wyraźny kształt prostokąta, nos czarny, duży, błyszczący, zęby mocne, białe.
SZYJA: długa i mocna, lekko wygięta.
TUŁÓW: Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, sięgająca przynajmniej do łokcia, żebra lekko wysklepione, wyraźny kłąb, grzbiet krótki i prosty, zad szeroki, dobrze umięśniony i niezbyt gwałtownie opadający, słabizny płaskie i lekko podciągnięte.
KOŃCZYNY: przednie – proste, o mocnych stawach i grubej kości, dobrze umięśnione, przedramię mocne, o grubej kości i wyraźnych stawach, udo mocno umięśnione, grube, stawy skokowe umiarkowanie kątowane.
ŁAPY: dość krótkie, palce zwarte, pazury krótkie i mocne, poduszki twarde i odporne.
OGON: osadzony na przedłużeniu linii grzbietu i noszony poziomo, we Francji zazwyczaj przycinany (w większości krajów europejskich obowiązuje zakaz przycinania ogona).
SIERŚĆ: włos krótki, niezbyt delikatny, ale błyszczący, nigdy nie szorstki.
MAŚĆ: dozwolone dwie wersje kolorystyczne: przy ciemnym włosie występuje tzw. charbonnage (smolenia) z mieszanki włosów białych i czarnych, lub jasna (biała) szata z rozległymi łatami i mniej lub bardziej występującym cętkowaniem (duże łaty i cętki są często otoczone błękitną lub szarą obwódką).
