Gończy angielsko-francuski

przez | 23 marca, 2015

Gończy angielsko-francuski

Początki rasy:

Początki tej rasy sięgają do czasów Ludwika XV (1710-1774).
Psy występują w trzech odmianach barwnych. Od dawien dawna uchodząca za najskuteczniejsze psy do polowań na płową zwierzynę.
W początkach XVIII w. hrabia de Toulouse postanowił dodać trochę do francuskich strof trochę brytyjskiej krwi, by z jednej strony wzmocnić psy , a z drugiej nieco zrównoważyć i złagodzić ich charakter.
W tym celu z Francji i Wielkej Brytani wprowadzono foxhundy psy wyspecjalizowane do polowań na lisy.
Psy te stały się bardziej kundlami niż psami czystej krwi. Choć na kundlle były strasznie drogie od 2000-5000 tys. zł. Jednak po dalszym krzyżowaniu tych ras powstały strofy z różnymi nazwaniami tego samego gatunku psów…
Wkońcu musieli wymyślić jedną solidną i bardzo dopasowaną rase Gończy angielsko- francuski.
Te psy w tych czasach występują w 3 odmianach barw…. :

 

WRAŻENIE OGÓLNE: mocny pies o płynnych ruchach, robiący wrażenie mocniejszego niż jest. Zachował wiele śladów swego francuskiego pochodzenia i w wyraźnym stopniu różni się brytyjskiego foxhounda, choć ma wiele cech z nim wspólnych.

GŁOWA: stosunkowo szerokie czoło, raczej płaskie z wyraźnie widocznym guzem potylicznym i lekko zaznaczonymi łukami nadoczodołowymi, przełom czołowo-nosowy wyraźny.

OCZY: duże, brązowe, w czarnej oprawie.

USZY: średniej długości, osadzone na wysokości oczu, dość szeroko rozstawione, płaskie, o lekko zawiniętych końcówkach.

SZCZĘKI: kufa średniej długości, długością prawie równa długości mózgoczaszki, linia górna nosa raczej prosta, pod oczami kufa dobrze wypełniona, wyraźne wargi.

SZYJA: zdecydowanie długa i mocna, bez wyraźnej luźnej skóry (łałoka).

TUŁÓW: Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, stosunkowo szeroka, żebra długie i wysklepione, nigdy płaskie, grzbiet prosty i silny, lędźwie szerokie, dobrze umięśnione, proste, raczej krótkie, słabizny lekko podciągnięte i wypełnione, zad ścięty, nieco długi.

KOŃCZYNY: długie i płaskie łopatki, kończyny przednie mocne i absolutnie proste, uda muskularne, silne i stosunkowo szerokie, stawy skokowe mocne, nisko osadzone, lekko kątowane.

ŁAPY: suche i raczej okrągłe.

OGON: dobrej długości, silnie owłosiony i elegancko noszony.

SIERŚĆ: krótka, raczej gęsta.

MAŚĆ: tricolor zazwyczaj z czarnym czaprakiem, albo też z różnorodnie wyrażonymi czarnymi łatami, wyraźne palenia żywej barwy, brązowe lub rude, bez ciemnego nalotu, wszelkie przesadne cętkowania są niepożądane.

Opis:
– odporny i wytrzymały,
– płaskie czoło,
– prosta linia nosa,
– zwisające uszy,
– długa szyja,
– głęboka klatka piersiowa,
– kródki błyszczący włos,
– wysokość w kłębie od 60-70 cm.
– waga- około 30 kg.
– przeciętna długość życia- 8 lat