Chart szkocki Deerhound

przez | 23 marca, 2015

Chart szkocki Deerhound

Wrażenie ogólne: Przypomina szorstkowłosego greyhounda większych rozmiarów i mocniejszej kości.
Charakterystyka: Budowa sugeruje niepowtarzalną kombinację szybkości, siły i wytrzymałości niezbędnej do powalenia jelenia, lecz swoją postawą sprawia wrażenie łagodnego i dostojnego.
Temperament: Łagodny i przyjazny. Posłuszny i łatwy do układania, pragnie zadowolić przewodnika. Uległy i zrównoważony, nigdy podejrzliwy, agresywny lub nerwowy. Zachowuje się ze spokojną godnością.
Głowa: Najszersza między uszami, zwężająca się łagodnie ku oczom, kufa wyraźniej zwężająca się ku nosowi, wargi równe. Głowa długa, mózgoczaszka raczej płaska niż zaokrąglona, z bardzo nieznacznym wzniesieniem nad oczami, bez stopu. Głowa okryta włosem średniej długości, bardziej miękkim niż reszta szaty. Nos lekko garbaty, czarny. U jasno umaszczonych psów pożądana czarna maska. Obfite wąsy z dość jedwabistych włosów i niewielka broda.
Oczy: Ciemne, zwykle ciemnobrązowe lub orzechowe. Jasne oczy niepożądane. Umiarkowanie wypukłe, o łagodnym spojrzeniu, gdy pies jest odprężony, lecz uważnym, dalekosiężnym spojrzeniu, gdy pies jest pobudzony. Powieki czarne.
Uszy: Wysoko osadzone, w spoczynku załamane do tyłu. W podnieceniu wzniesione bez utraty załamania, czasem nawet półstojące. Duże, grube, zwisające uszy płasko przylegające do głowy lub całkowicie stojące są wybitnie niepożądane. Uszy miękkie, gładkie, w dotyku podobne do futerka myszy; im mniejsze tym lepsze, pozbawione długiego włosa i frędzli. Czarne lub ciemne.
Kufa: Szczęki silne, uzębienie zdrowe, regularne i kompletne. Zgryz nożycowy, tzn. siekacze szczęki górnej dokładnie zachodzą na siekacze szczęki dolnej.
Szyja: Bardzo silna i długa, co czasami jest zamaskowane przez grzywę. Kark bardzo wydatny. Bez fałdów skórnych.
Kończyny przednie: Łopatki dobrze ustawione, niezbyt szeroko rozstawione. Przesadna muskulatura i stroma łopatka niepożądane. Nogi proste , szerokie i płaskie. Pożądane proste , szerokie przedramiona i łokcie.
Tułów: Tułów i ogólna budowa jak u greyhounda większych rozmiarów i silniejszej kości. Klatka piersiowa raczej głęboka niż długa, nie przesadnie wąska lub płaska. Lędźwie wysklepione opadające ku ogonowi. Płaska linia grzbietu niepożądana.
Kończyny tylne: Tył spadzisty, szeroki i potężny, biodra szeroko rozstawione. Kończyny tylne dobrze ukątowane, o długim podudziu. Kości szerokie i płaskie.
Łapy: Palce wysklepione i zwarte. Pazury mocne.
Ogon: Długi, gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, sięga prawie do ziemi. W bezruchu opuszczony zupełnie prosto lub wygięty; w ruchu wygięty, ale nigdy ponad linię grzbietu. Dobrze pokryty włosami; po górnej stronie grubymi i szorstkimi, od dołu dłuższymi; niewielkie frędzle przy końcu ogona nie stanowią wady. Ogon zakręcony lub w kształcie pierścienia niepożądany.
Ruch: Swobodny, aktywny, nie kołyszący, o długim wykroku.
Szata: Kudłata, lecz nie przesadnie. Szata wełnista niedopuszczalna. Prawidłowa szata jest gruba, przylegająca i strzępiasta, ostra lub sztywna w dotyku. Włosy na tułowiu, szui i kończynach ostre i szorstkie, długości ok. 7-10 cm, na głowie, mostku i brzuchu dużo bardziej miękka. Niewielkie frędzle na wewnętrznej stronie przednich i tylnych nóg.
Maść: Ciemna niebiesko-szara, ciemniejsze i jaśniejsze odcienie szarości lub pręgowania, piaskowa lub płowa z czarnymi znaczeniami. Białe znaczenia na piersi, palcach i końcu ogona jest dozwolona, ale im mniej bieli tym lepiej, jako że deerhound jest psem jednomaścistym. Biała obroża lub gwiazdka na czole niedopuszczalne.
Waga i rozmiary: psy: minimalny pożądany wzrost w kłebie:76 cm, waga ok.45,5 kg, suki: minimalny pożądany wzrost w kłębie 71 cm, waga ok. 36,5 kg.