Czarny terier

przez | 23 marca, 2015

Czarny terier

WRAŻENIE OGÓLNE: Pies dużego wzrostu, silny, odważny, nieufny wobec obcych, wytrzymały, cięty, pewny siebie, o kwadratowej budowie ciała, łatwo przystosowujący się do różnych warunków klimatycznych.
Czarny terier poprzez swe predyspozycje do pracy, niezawodność w działaniu, a także zrównoważony charakter oraz wyraźna pojętność predysponowany jest przede wszystkim do zadań obronnych oraz do służby wartowniczej. Czarny terier jest psem wykazującym żywe reakcje wszystkich zmysłów, a równocześnie zrównoważonym, ruchliwym, z reakcjami obronnymi wyrażonymi w formie aktywnej.

WYGLĄD OGÓLNY: Mocny kościec o bardzo proporcjonalnej budowie ciała, silnej i mocnej konstytucji oraz wyraźnej muskulaturze. Skóra elastyczna, bez fałd, rozluźnień, napięta i ściśle przylegająca do ciała.
Niedostatki: – nieznaczna lekkość lub miękkość budowy, słabo rozwinięty kościec lub muskulatura, drobna głowa oraz wysoki krok lub skrócony wykrok.
Wady – mocne wyraźne braki. Wady wykluczające z hodowli – nieharmonijna budowa ciała, odchylenia w wyglądzie ogólnym.

FORMAT: Stosunek długości do wysokości ciała w kłębie u psa jak 100 do 103, u suk 100 do 105. Oznacza to, że pies o wysokości w kłębie 70 cm powinien mieć długość ciała 72,1 cm, a suka o wysokości 68 cm winna mierzyć 71,4 cm.
Niedostatki: lekkie odchylenie pożądanych wartości w przedziale 103 do 105.
Wady – dla psów powyżej 104, dla suk powyżej 107.

WYSOKOŚĆ W KŁĘBIE: Psy od 68 cm do 74 cm, suki od 64 cm do 72 cm. Dopuszcza się przekroczenie górnej granicy wzrostu o 3 cm.
Braki – dla psów wysokość poniżej 68 cm i powyżej 77 cm, dla suk poniżej 64 cm i powyżej 75 cm.
Wady – dla psów wysokość poniżej 66 cm i powyżej 77 cm, dla suk poniżej 63 cm i powyżej 75 cm, zad przebudowany.

CHARAKTER: Pies wykazuje wyjątkową pobudliwość i szybkość reakcji, jest zdecydowany, zrównoważony, ruchliwy i żywy, o reakcji obronnej w formie aktywnej.
Niedostatki – lękliwość, przesadna pobudliwość, ociężałość.
Wady – tchórzliwość oraz skrajna ociężałość.
Wady dyskwalifikujące – skrajna agresywność i tchórzliwość. WYRAZ PŁCI: Pies zawsze większy i masywniejszy od suki.
Niedostatki – suka w typie psa.
Wady – pies w typie suki.
Wady dyskwalifikujące – jedno- lub dwustronne wnętrostwo, niedorozwinięte jądra, pies o suczym usposobieniu.

ŚIERŚĆ: – Całe ciało pokryte twardym, sztywnym, gęstym, ściśle przylegającym, falistym włosem, o długości od 4 cm do 10 cm. Dłuższy włos tworzy na głowie swobodnie zwisające brwi i brodę. Dłuższe włosy na górnej części szyi i kłębie tworzą grzywę. Przednie nogi do łokci, a także tylne do uda chronione są przez włos długi i mocny. Gęsty i dobrze rozwinięty podszerstek. Pożądany wygląd osiąga się poprzez niezbędne trymowanie i strzyżenie.
Niedostatki – włos prosty bez falowania lub zbyt mocno pofalowany, włos o długości powyżej 10 cm, niedostatecznie długi włos na głowie i nogach, kędzierzawość.
Wady – włos krótki, gładki, miękki i jedwabisty, brak owłosienia na głowie i nogach, brak podszerstka, a także włos zaniedbany.

MAŚĆ: – Jednolicie czarna lub czarna przesiana pojedynczymi siwymi włosami.
Braki – brunatny lub szary odcień umaszczenia.
Wady – brunatne, szare lub łaciate umaszczenie, biała łata na podbródku, głowie, szyi, nogach, a także ślady podpalania.

GŁOWA: – Odpowiednio długa (40% wysokości w kłębie). Proporcjonalna do masy ciała, umiarkowanie szeroka mózgoczaszka, z okrągłymi, ale niezbyt mocno kośćmi policzkowymi. Wystarczająco uwydatnione kości policzkowe. Czoło płaskie, przy czym przełom czołowo-nosowy wyraźny, lecz niezbyt głęboki. Linia czoła równoległa do grzbietu nosa. Kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, mocna, w kształcie tępego klina. Broda i wąsy nadają kufie tępy, kwadratowy kształt. Wargi mięsiste, czarne, ściśle przylegające. Nos duży i czarny.
Niedostatki – zachwiane proporcje głowy, głowa za krótka lub za długa, lekko wypukłe czoło, za słabo lub za mocno wyrażony przełom czołowy, wypukłe policzki, słabe lub nieco obwisłe fafle, luźne wargi.
Wady – zachwiana proporcja między wielkością głowy a masą ciała, głowa zbyt mocna i ciężka lub zbyt lekka, okrągła czaszka, krótki klinowata kufa, mały nos.
Wady dyskwalifikujące – nos inny niż czarny.

USZY: – Wysoko osadzone, nie za duże, trójkątne, załamane, ściśle przylegające przednią częścią do kości policzkowych. Zwisająca część uszu jest mocna, bez załamań i fałd.
Niedostatki – uszy nisko osadzone, długie, duże, pofałdowane lub nie przylegające.
Wady – uszy uniesione lub na wpół uniesione, uszy całkowicie obwisłe.

OCZY: – Niezbyt duże, ciemne, osadzone ukośnie, owalne. Powieki ciemne, suche i ciasno przylegające.
Niedostatki – oko zbyt duże, okrągłe lub niedostatecznie ciemne.
Wady – widoczna trzecia powieka, obwisłe powieki, obecność bielma w rogówce.
Wady dyskwalifikujące – jasne oko, tęczówki różnokolorowe.

ZĘBY: – Mocne, białe, bez luk, kompletne. Szczęka zwarta, siekacze ustawione w prostej linii. Zgryz nożycowy.
Niedostatki – nieproporcjonalne, starte zęby, żółty nalot na zębach lub lekki ubytek szkliwa (do 1/3 powierzchni zęba),złamane zęby w sposób nie utrudniający jednak określenia zgryzu, obecność dodatkowych siekaczy lub przedtrzonowców.
Niedostatki – zęby drobne, rzadkie, żółte, mocno uszkodzone (ponad 1/3 powierzchni zęba), jeden lub więcej siekaczy nie leżący w prostej linii (przesunięcie do przodu lub do tyłu w stosunku do linii siekaczy), brak jednego lub więcej pierwszych przedtrzonowców (P1), brak jednego lub więcej trzecich trzonowców, brak jednego lub dwóch drugich przedtrzonowców.
Wady dyskwalifikujace – zgryz inny niż nożycowy, brak jednego lub więcej siekaczy, kłów, trzeciego i czwartego przedtrzonowca, pierwszego i drugiego trzonowca, brak więcej niż dwóch przedtrzonowców (P2), brak więcej niż czterech zębów łącznie.

SZYJA: – Osadzona pod kątem 40-45 stopni do linii grzbietu, masywna, sucha, o większej niż średnia długości.
Niedostatki – szyja krótka, zbyt głęboko osadzona, ciężka, nisko noszona.

KLATKA PIERSIOWA: – Owalna w przekroju poprzecznym, długa, szeroka i głęboka o lekko wypukłych żebrach. Przedpiersie na wysokości mostka nieco przed stawem łokciowym. Głębokość powinna wynosić 46-47% wysokości w kłębie. Dolna linia znajduje się na wysokości łokci lub nieco poniżej.
Niedostatki – żebra proste lub beczkowate, pierś niedostatecznie szeroka lub głęboka.
Wady – pierś beczkowata, mała, płaska lub zbyt wąska.

BRZUCH: – Umiarkowanie podkasany.
Nieodostatki – brzuch za mało lub zbyt mocno podciągnięty.

KŁĄB: – Wyraźnie zaznaczony, 1-2 cm ponad linią grzbietu.
Braki – kłąb słabo rozwinięty, niski i nie zaznaczony.

GRZBIET: – Silny, prosty, szeroki i muskularny.
Niedostatki – grzbiet miękki, wypukły, źle umięśniony.
Wady – grzbiet łękowaty, karpiowaty lub zapadnięty.

LĘDŹWIE: – Krótkie (krótsze od grzbietu), szerokie, muskularne, nieco wypukłe.
Niedostatki – lędźwie zbyt długie lub niedostatecznie wypukłe.
Wady – lędźwie słabe, proste lub wyraźnie wysklepione.

ZAD: – Szeroki, muskularny, nieznacznie tylko opadający w stronę wysoko osadzonego ogona. Długość równa długości lędźwi.
Niedostatki – zad zanadto opadający.
Wady – zad stromy, mocno opadający, wąski, słabo rozwinięta muskulatura.

OGON: – Wysoko osadzony, mięsisty, kopiowany przy 3-5 kręgu. Noszony pod kątem ok. 45 stopni.
Braki – ogon nisko osadzony lub źle obcięty.
Wady – ogon nie kopiowany. (Uwaga – w związku z zaleceniami FCI nie wolno oceniać niżej psów o ogonie nieciętym, stąd RKF przyjęło poza wzorcową zasadę, że ogon niekopiowany ma być noszony wysoko i nie zakręcony).

KOŃCZYNY PRZEDNIE: – Oglądane z przodu proste i równoległe względem siebie. Długie, ukośnie ustawione do łopatki, pod kątem 45 stopni. Ramię tworzy wraz z łopatką kąt 100-110 stopni. Ramię mocne i muskularne, przedramiona proste, mocne, średniej długości, równolegle ustawione. Łokcie przylegające do tułowia. Śródręcze krótkie, masywne. Długość przedniej kończyny do łokcia stanowi 53-54% wysokości psa w kłębie.
Niedostatki – zbyt mały kąt pomiędzy ramionami i barkami, za krótkie lub za długie łopatki, odstające lub zbyt ukryte pod klatka piersiową łokcie, do wewnątrz lub na zewnątrz lekko skierowane nogi.
Wady – krótkie ramiona lub łopatki, proste lub strome ułożenie łokci. Łokcie odstające. Przedramię drobne, krzywe. Łapy wykręcone do wewnątrz lub na zewnątrz. Długie, miękkie, słabe śródręcza.

KOŃCZYNY TYLNE: – Oglądane od tyłu proste i równoległe, ustawione nieco szerzej niż przednie. Biodra szerokie i muskularne. Kości udowe długie, ustawione lekko pochyło, pod kątem około 100 stopni. Podudzie długie, ustawione ukośnie. Kąt stawu kolanowego ok. 120 stopni. Stawy skokowe dobrze wyrażone, kąt stawu skokowego 120 stopni. Śródstopie masywne, umiarkowanej długości i prawie pionowo ustawione.
Niedostatki – stawy skokowe skierowane nieco do wewnątrz lub na zewnątrz. Wąskie rozstawienie kończyn, słabo kątowane. Zbyt krótkie podudzia, rozwarty staw skokowy, zbyt wątłe, nieco krzywe śródstopie, strome kątowanie oraz słabo rozwinięte mięśnie.
Wady – Nierównoległe ustawienie kończyn (postawa krowia, beczkowata), krótkie udo, podudzie, śródstopie.

ŁAPY: – Grube o zwartych palcach, okrągłe. Pazury ciemne. Dodatkowe palce powinny być obcięte.
Niedostatki – łapy nieproporcjonalne, luźne.
Wady – płaskie łapy o rozstawionych palcach.

RUCH: – Charakterystyczny jest płynny, swobodny kłus lub galop. W kłusie kończyny powinny unosić się w linii prostej, z niewielkim zbliżeniem kończyn przednich do linii środkowej. Grzbiet i lędźwie poruszają się elastycznie. W szybkim ruchu charakterystyczne silny posuw tylnych i znaczny wykrok przednich kończyn. Kłąb i zad w kłusie pozostają w jednej linii.
Niedostatki – lekkie odchylenie od prostolinijnego ruchu kończyn do wewnątrz lub na zewnątrz. Niezbyt swobodny ruch stawów, nieco uniesiony i rozchwiany zad.
Wady – ruch skrępowany, ociężały, wysoka pozycja zadu w stosunku do kłębu, mocne kołysanie zadem, chodzenie bokiem, inochód w kłusie.