Owczarek portugalski

Owczarek portugalski

Kraj pochodzenia : Portugalia
Zastosowanie : Owczarek, pies stróżujacy i pasterski.
Klasyfikacja FCI : Grupa 1 – Owczarki oraz Psy Zaganiające (za wyjątkiem szwajcarskich psów pasterskich) , Sekcja 1 – Owczarki . Bez prób pracy
Rys historyczny: Przypuszcza się, że autentyczne psy z Serra de Aires są potomkami pary owczarków francuskich briardów, sprowadzonej przez księstwo Castro Guimaraes w początkach poprzedniego stulecia. Istniejące psy występują w dużej liczbie oraz posiadają tak bardzo ustalone a jednak różnorodne cechy pokrewieństwa z Owczarkiem Pirenejskim, że można sądzić, że psy są raczej odmianą tej rasy, którą próbowano ulepszyć za pomocą briarda.
W przeciwnym razie trudno byłoby zrozumieć dlaczego ktoś miałby wybierać na owczarka dla Alentejo rasę, która miałaby trudności z zaadoptowaniem się do klimatu w tym rejonie.
Wygląd ogólny i zdolności : Pies średniej wielkości, o dość wydłużonym korpusie. Wybitnie inteligentny oraz bardzo żywy, obdarzony zauważalną , twardością i roztropnością, bardzo przywiązany do pasterza oraz do powierzonego mu stada, unika obcych oraz stróżuje w nocy. Przybiera on małpie pozy oraz zachowanie i dlatego właśnie w jego ojczystym rejonie nazywa się go “małpi pies”.
Stosuje się go szczególnie w Alentejo do pilnowania i przy wypasie stad i trzód (owce, kozy, bydło, konie, świnie). Jest on tam preferowany z uwagi na sprawny sposób w jakim utrzymuje on stada na pastwiskach oraz sprowadza z powrotem zbiegłe i zabłąkane sztuki .
Głowa : Mocna, szeroka, ani długa, ani też kulista.
Nos : Dobrze wyróżniony, lekko zadarty z bardzo dużymi nozdrzami; cylindryczny i ścięty prawie pionowo; preferowany jest nos czarny, lub przynajmniej ciemniejszy od maści szaty.
Kufa : Prawie cylindryczna, z profilu prosta lub lekko wklęsła, krótka, mierząca około 2/3 długości czaszki. Szerokość proporcjonalna do długości i kształtu.
Wargi : Ciasne, nie nachodzące na siebie, cienkie, sztywne, prawie proste.
Szczęki : Rozwinięte normalnie; doskonale naprzeciwległe i o zębach białych i mocnych.
Stop: Dobrze zaznaczony; górne linie kufy i czaszki są rozbieżne.
Czaszka : Nieznacznie dłuższa niż szeroka; wypukła w obydwu kierunkach, lecz bardziej wzdłużnie; łuki brwiowe nie są wydatne; bruzda czołowa jest zaznaczona do połowy wysokości czoła; pomiędzy nasadą uszu czaszka pozostaje prawie płaska, guz potyliczny jest widzialny.
Oczy : O żywym wyrazie, inteligentne i pojętne; osadzone prosto; preferowane oczy koloru ciemnego; zaokrąglone, średniej wielkości oraz poziome; powieki o czarnej pigmentacji lub zawsze ciemniejsze od koloru szaty.
Uszy : Osadzone wysoko; zwisające i bez fałd gdy nie są kopiowane, oraz proste gdy są; trójkątne, umiarkowanej długości, delikatne i gładkie.
Szyja : Harmonijnie dołączona do głowy i tułowia, prosta i lekko uniesiona; prawidłowych rozmiarów; bez podgardla.
Kończyny przednie : Mocne, równoległe; pionowe z widoku z boku i od przodu.
Łopatka i ramię : Mocne, umiarkowanej długości; dobrze umięśnione; kąt ramieniowo-łopatkowy – prosty.
Podramię : Pionowe i dobrze umięśnione.
Staw nadgarstkowy : Szczupły i nie wydatny.
Śródręcze : Równej wielkości; umiarkowanej długości, nie bardzo pochyłe w kierunku z góry dół oraz od tyłu do przodu.
Stopy : Okrągłe, nie płaskie, palce długie i zwarte, bardzo dobrze wysklepione; pazury długie, mocne i czarne lub ciemniejsze od maści szaty; poduszki grube i twarde.
Tułów : Górna linia niezbyt opadająca, linia dolna ciała podciągnięta.
Przedpiersie : Wydatne, obniżające się w dół; wyraźne.
Klatka piersiowa : Dobrze wykształcone; umiarkowanej szerokości i głębokości.
Żebra : Nieznacznie zaokrąglone, z owalną klatką; pochyłe od przodu ku tyłowi.
Grzbiet : Prosty lub lekko zapadnięty i długi.
Lędźwie: Krótkie i zaokrąglone; szeroki, dobrze umięśnione i dobrze związane z grzbietem i zadem.
Brzuch i słabizna : Regularnie obszerny; lekko podciagnięty.
Zad : Średniej długości i szerokości, lekko skośny.
Kończyny tylne : Mocne, równoodległe, widzaine z tyłu i z boku pionowe.
Udo: Średniej długości i szerokości; dobrze umięśnione.
Podudzie : Lekko zbieżne, długie, dobrze umięśnione.
Staw skokowy : Osadzony stosunkowo nisko; normalnej szerokości, mocny i smukły; kąt stawu skokowego jest znacznie rozwarty.
Śródstopie : O równomiernej grubości, lecz mocne; umiarkowanie długie; nie bardzo pochyłe od góry ku dołowi oraz z przodu ku tyłowi; dopuszczalne są pojedyncze lub podwójne ostrogi.
Stopy : Okrągłe; palce długie i ciasno zwarte, dobrze wysklepione; pazury długie, mocne i czarne lub ciemniejsze od maści szaty; poduszki są grube i twarde.
Ogon : Osadzony wysoko, spiczasty, zwężający się w kierunku nasady, sięgający stawu skokowego; w spoczynku noszony pomiędzy nogami, bardziej lub mniej łukowaty lub zakrzywiony na końcu; w ruchu rozciąga się w lekkiej krzywiźnie i bywa zawinięty na bok lub do góry.
Szata : bardzo długa, gładka lub lekko falista, tworząca długą brodę, wąsy i brwi, lecz nie zakrywająca oczu.
Włos : Dopuszczalne są następujące maści: żółta, kasztanowa, szara, płowa oraz wilczo-płowa z cieniowaniem od jasnego do zwykłego ciemnego i czarnego, mniej lub bardziej znakowana brązem z lub też bez domieszki białych włosów, lecz nigdy z białymi pasemkami, za wyjątkiem małego pasemka na klatce; włos bardzo długi na głowie, tułowiu i kończynach, również pomiędzy palcami. Włos o średniej grubości i koziej struktury; gęsty i równomiernie rozłożony na całym ciele; nie ma podszerstka lub wełny.
Skóra : Preferowane są pigmentowane wewnętrzne i zewnętrzne śluzówki; skóra nie przylega zbyt ciasno.
Wysokość: Psy : 45 do 55 cm, suki 42 do 52 cm.
Waga : 12 do 18 kg.
Chód : Lekki i płynny; głównym chodem jest kłus; przechodzi w galop gdy wymagają tego warunki pracy; energiczny